Μα θα τρελαθούμε εντελώς...???
Το μπάσκετ είναι ένα παιχνίδι που κερδίζει αυτός που φτιάχνει τα λιγοτερα λάθη,αυτός που είναι το λιγότερο άστοχος...Δεν είναι το παιχνίδι που κερδίζει η ζυγαριά του διαιτητή σε ποιον θα γύρει...Δεν είναι το παιχνίδι που κερδίζει εκείνος που θα αδικηθεί λιγότερο από τον διαιτητή...
Ο κάθε προπονητής γνωρίζει τις αδυναμίες και τα δυνατά σημεία της ομάδας του και δουλεύει πάνω σε αυτά...κανείς δε δουλεύει στο πως θα αντιμετωπίσει έναν διαιτητή...
Οι αθλητές δικαιούνται να κάνουν και λάθη, ο στόχος τους είναι να τα ελαχιστοποιήσουν...και οι διαιτητές έχουν αυτό το δικαίωμα, αλλά δεν έχουν το δικαίωμα να μεροληπτούν και να ορίζουν νέους κανόνες παιχνιδιού...
Ναι λοιπόν, κύριοι άνθρωποι-παράγοντες της ομάδας, οι αθλητές μας κερδίζουν, οι αθλητές μας χάνουν...αλλά όλοι μας θέλουμε να κερδίζουμε γιατί κάναμε τα λιγότερα λάθη και να χάνουμε γιατί κάναμε τα περισσότερα...κανείς μας δε θέλει να χάνει γιατί ένας διαιτητής έκανε τα περισσότερα λάθη εις βάρος της ομάδας του...κι εκεί είναι το λεπτό σημείο και δεν καταλαβαίνεται...Η ευθύνη της ήττας είναι του προπονητή και των αθλητών του, αλλά όταν υπάρχει ίση μεταχείριση... "Ναι είμασταν κακοί και χάσαμε δίκαια"...όταν όμως το παιχνίδι είναι στον πόντο και δεν σου δίνουν για ένα δεκάλεπτο το τελευταίο ούτε τα φανερά, τότε οι αθλητές σου και λάθη θα κάνουν και θα δείχνουν για ένα τσούρμο που δε ξέρει τι του γίνεται...
Γι αυτό πάψτε άνθρωποι-παράγοντες της γκρίνιας, δείτε το άδικο και αφήστε τα παχιά σας λόγια...στηρίξτε την ομάδα και μην μεμψιμοιρείτε.Ο ρόλος σας είναι να στηρίζεται την ομάδα και όχι να την κριτικάρεται ακόμη και στα ολοφάνερα χειρουργεία...
Εμείς δε μιλάμε για άλλοθι, εσείς να δημιουργείτε...
Εμείς γνωρίζουμε πως η σκληρή δουλεία φέρνει τις επιτυχίες, εσείς μηδενίζεται την σκληρή δουλειά των αθλητών...
Ε σινάφι πια...
