Πρέπει να διαχωριστεί η έννοια της άθλησης από την έννοια της άσκησης. Η άσκηση γίνεται άθληση όταν αποκτά ανταγωνιστικό χαρακτήρα. Για παράδειγμα ένας που τρέχει στο δρόμο ασκείται, ωστόσο άν έχει κάποιον αντίπαλο ώστε για το ποιος θα τερματίσει πρώτος ή ακόμα κι αν ανταγωνίζεται τον ίδιο του τον εαυτό, με το χρονόμετρο , αθλείται.
Ο αθλητισμός μπορεί να πάρει πέντε μορφές, είτε ως ερασιτεχνικός, είτε ως επαγγελματικός, είτε ως μαζικός αθλητισμός, είτε ως φυσικές δραστηριότητες, είτε με την μορφή των παιχνιδιών.
Το 90% των αθλητικών σωματείων καλλιεργεί τον ερασιτεχνικό αθλητισμό...
Ο μαζικός αθλητισμός είναι αυτός που προσπαθούν να δουλέψουν οι δήμοι και οι περιφέρειες...
Είναι γνωστές οι επαγγελματικές ομάδες σε όλες και σε όλους...
Με τον όρο «ερασιτεχνικός αθλητισμός» νοούνται οι δραστηριότητες των μη επαγγελματικών αθλητικών φορέων (όπως, π.χ., των ερασιτεχνικών αθλητικών σωματείων, των ομοσπονδιών και των ενώσεων) και των αθλητών οι οποίοι δεν αγωνίζονται σε αθλητική ανώνυμη εταιρεία (Α.Α.Ε.) ή σε τμήματα αμειβόμενων αθλητών (Τ.Α.Α.) αθλητικού σωματείου. Σύμφωνα με τον Ν. 2725/99, η αγωνιστική δραστηριότητα του ερασιτέχνη αθλητή δεν αποτελεί άσκηση επαγγελματικής αθλητικής δραστηριότητας, ενώ οι οικονομικές απολαβές που δίνονται από τα σωματεία, τις ενώσεις και τις ομοσπονδίες σε ερασιτέχνες αθλητές δεν αποτελούν οικονομικά ανταλλάγματα κατά την έννοια του προαναφερθέντος νόμου. Οι προπονητές, από τη μεριά τους, ανάλογα με την κατηγορία όπου απασχολούνται, χαρακτηρίζονται ως ομοσπονδιακοί προπονητές, σωματειακοί προπονητές κ.λπ. Οι τελευταίοι καταγράφονται ως απασχολούμενοι στον ερασιτεχνικό αθλητισμό και λαμβάνονται υπόψη κατά την εξαγωγή των τελικών συμπερασμάτων σχετικά με τη συνολική απασχόληση που δημιουργεί ο αθλητισμός ως κλάδος οικονομικής δραστηριότητας.
Ο ερασιτεχνικός αθλητισμός αποτελεί σήμερα το μόνο αποκούμπι του πραγματικού αθλητισμού ως σωματειακός αθλητισμός στα λεγόμενα τοπικά πρωταθλήματα...
Αυτά για να ξέρουμε τι είμαστε...
