ΑΡΧΙΣΕ Ο ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΜΕ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΈΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ

Μόνο θετικά μπορούν να είναι τα σχόλια μας με τις εως τώρα κινήσεις της διοίκησης του ΠΚ και που σιγά σιγά μας δείχνουν που μας οδηγούν...
Η εμπιστοσύνη στον κόουτς Κυρούδη, η παραμονή του Κώστα Μπεχλιβάνη, η στήριξη όλων των περσινών βασικών αθλητών και η ενίσχυση της ομάδας, καθιστούν τον σύλλογο άκρως ανταγωνιστικό για το επόμενο πρωτάθλημα...
Περιμένουμε τις επόμενες κινήσεις για να δούμε που το κάνε οι διοικούντες από το γραφείο του Στρεμπενιώτη...
Εμείς απλά δηλώνουμε fun της ομάδας και περιμένουμε να απολαύσουμε το επόμενο πρωτάθλημα...
Και όπως λέει το μότο του συλλόγου...
ΜΠΑΣΚΕΤ ΕΙΝΑΙ...
ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΕ ΤΟ...!!!

Η ΚΑΤΑΡΑ ΤΗΣ ΦΑΝΕΛΑΣ ΜΕ ΤΟ Νο 7

Γρουσούζικο για την ομάδα μας θεωρείται η φανέλα με το Νο 7 άρα και αυτός που την κουβαλά φέρει την ευθύνη του τρομερού μύθου της...
Αλήθεια όμως ποιος είναι αυτός ο μύθος, αυτή η γρουσουζιά που κουβαλά η συγκεκριμένη φανέλα και πως φτάνει από τις αρχές της λειτουργίας του συλλόγου μας μέχρι σήμερα στα αφτιά μας...
Λοιπόν τα γεγονότα δεν είναι παραμύθι...είναι καταγραφή γεγονότων και βέβαια μάρτυρες όλοι όσοι τα βίωσαν αλλά και οι άνθρωποι που είναι κοντά στον σύλλογο από γεννησιμιού του το 1983.

Στα πέτρινα χρόνια του συλλόγου - προ του 1990 - μέσα από την ταλαιπωρία των προπονήσεων σε ανοικτά γήπεδα που πολλές φορές δεν ήταν καν στη Νεάπολη, ο σύλλογος μας είχε την τύχη να βγάλει ένα μεγάλο 7αρι...με τέλειο σουτ, με διείσδυση, με άριστη ντρίπλα, είχε όλα τα δεδομένα να φύγει από τον σύλλογο σε μεγαλύτερες κατηγορίες. Έτσι κι έγινε. Μόλις ολοκλήρωσε τον κύκλο του στον σύλλογο του δόθηκε η ευκαιρία να παίξει σε μεγαλύτερη κατηγορία. Δυστυχώς όμως ο Θεός του επιφύλασσε κακή συνέχεια. Ο νεαρός αθλητής προσβλήθηκε από την επάρατη νόσο και μετά από πολύμηνη νοσηλεία και μεταμοσχεύσεις στο Λονδίνο, έχασε τη μάχη με την μάστιγα.
Όλοι εμείς που τον ζήσαμε, άλλοι περισσότερο και άλλοι λιγότερο, δε θα τον ξεχάσουμε ποτέ.
Θα θυμόμαστε το χαμόγελο του, το χιούμορ του...ήταν μόλις 21 ετών.
Θεόφιλε Φιλιππίδη η μοίρα δε σου στάθηκε, έφυγες μα η μνήμη σου θα είναι αιώνια.

Κάπως έτσι άρχισε η κατάρα του Νο 7...αλλά είχε και συνέχεια...

Στα τέλη της επόμενης δεκαετίας ο σύλλογος πλέον ήταν σε ανταγωνιστική θέση με κορυφαίους αθλητές και με πρωταθλήματα και κατηγορίες στις αποσκευές του.Δίπλα στα παιδιά του ΠΚ προστέθηκαν αθλητές όπως ο Σάββας ο Τσούμπας, ο Νίκος ο Σαριδάκης, ο εκλιπών προσφάτως Χρήστος Δρεπανίδης. Το Νο 7 το έχει στην κατοχή του ο σταρ της ομάδας μας Στάθης Νεραντζάκης, ο οποίος κατά ομολογία ήταν το κορυφαίο πλέυμέικερ της Ά κατηγορίας. Αλλά η γκαντεμιά τον βρήκε την ώρα που ετοιμαζόταν για το άλμα της ζωής του, στα μεγάλα σαλόνια της Α2 εθνικής.Ρήξη χιαστών, καπάκι νέα ρήξη χιαστών και καπάκι κάκωση μηνίσκου...Το πείσμα του δεν τον πτόησε, συνέχισε το μπάσκετ σε χαμηλότερες για την αξία του κατηγορίες και σήμερα είναι βοηθός προπονητή στην Α1 και στην ομάδα του Κολοσσού στην Ρόδο.

Αλλά η κατάρα του Νο 7 δε λέει να σταματήσει...

Μερικά χρόνια αργότερα, ένα ταλεντάκι ξεπροβάλει στην ομάδα. Σκόρερ στο εφηβικό, έξυπνος στο παιχνίδι του και που έχει μπροστά του όλο το χρόνο να διορθώσει τα κακώς μπασκετικά του κείμενα.Αλλά λογάριαζε χωρίς να λάβει τη γνώμη του Νου 7...Ακόμη ένας μεγάλος τραυματισμός - ρήξη χιαστού - , ακόμη μία εγχείρηση σε αθλητή με το γρουσούζικο νούμερο.Ο Γιώτης Δημητρόπουλος είχε τη δική του περιπέτεια, η οποία τον ανάγκασε να αλλάξει το νούμερο που αγαπούσε (7) και να πάει το 13...Φέτος ξαναγύρισε στο αγαπημένο του νούμερο αλλά η κατάρα τον χτύπησε διαφορετικά...Από βασικός βρέθηκε αλλαγή. Βέβαιο παραμένει ο αρχηγός της ομάδας και ένα από τους καλύτερους χαρακτήρες που βγήκαν από τα τμήματα υποδομής του συλλόγου.

Η συνέχεια της γρουσουζιάς ολοκληρώνεται με έναν ακόμη άτυχο αθλητή...

Με πολύ σκληρή δουλεία την οποία στήριζε όλος ο σύλλογος, ο κόουτς Χρήστος Κουμούδης δημιούργησε ένα τμήμα από το μηδέν. Ένα τμήμα που ήταν πλήρης σε όλες τις θέσεις. Στον Άσσο, έπαιζε ένα πανέξυπνο παιδί που ζούσε για να παίζει μπάσκετ, φορούσε το Νό 7. Ο Χρήστος Χριστοφόρης είχε την ατυχία να πάθει ρήξη χιαστών στον πιο κρίσημο αγώνα της ομάδας του και στην καλύτερη ηλικία για να αρχίσει να παίζει σπουδαίο μπάσκετ. Δυστυχώς η ατυχία τον άφησε πίσω.Ελπίζουμε πως το πρόβλημα έχει ξεπεραστεί ώστε ο νεαρός αθλητής να βρει τον μπασκετικό του δρόμο.

Εμείς πάντα λέμε στους αθλητές που θέλουν το Νο 7 πως είναι καλυτερο να μη το επιλέξουν...
Το μέλλον τους είναι αβέβαιο μιας και η κατάρα καλά κρατεί...

Τελικά μήπως ήρθε η ώρα ενός εξορκισμού...???

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ - ΜΠΟΖΙΚΗΣ : ΔΕ ΘΑ ΕΙΜΑΙ ΣΤΗ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΤΟΥ ΠΚ ΜΕΤΑ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ

Σε αποκλειστική δήλωση προς το σαιτ μας ο γεν.γραμματέας του ΣΑΠΚ Νεάπολης Αντώνης Μποζίκης μας δήλωσε :

" Το καλοκαίρι θα διενεργηθούν αρχαιρεσίες για ανάδειξη νέου Δ.Σ. του ΣΑΠΚ Νεάπολης όπως ορίζει το καταστατικό του συλλόγου.Πρόθεση μου είναι η αποχώρηση για προσωπικούς λόγους  από το επόμενο Δ.Σ.Λόγοι που δεν έχουν να κάνουν με τη λειτουργία του συλλόγου ή με τις τις σχέσεις μου με τα μέλη του Δ.Σ.,σχέσεις οι οποίες είναι άριστες, προς αποφυγή παρεξηγήσεων των προθέσεων μου.Μέχρι το καλοκαίρι υπάρχει ακόμη δρόμος και δουλειά που πρέπει να ολοκληρωθεί." 

Χωρίς φανφάρες...!!!

Χωρίς φανφάρες και τυμπανοκρουσίες, με απλά λόγια σταράτα...

Μπορεί να είναι ακόμη νωρίς, μπορεί να αλλάξουν καταστάσεις, μπορεί να στραβώσει το πράμα...

Ένα όμως είναι το κεφάλαιο που πρέπει να προφυλάξει η οικογένεια του ΠΚ για το μέλλον της...

Αυτό το ένα είναι τα δύο νέα μέλη που προστέθηκαν το καλοκαίρι στον σύλλογο...

Και οι δύο έχουν αφήσει είδη το στίγμα τους με τη δουλειά τους, λάτρεις του μπάσκετ και υπηρέτες των αρχών τους.

Έδωσαν μέχρι τώρα - και είμαστε σίγουροι πως θα συνεχίσουν να το κάνουν - τα μέγιστα ώστε να προχωρήσει ο σύλλογος μας ένα βήμα παραπάνω, στο να βλέπουμε ωραίο και σύγχρονο μπάσκετ μέσα στο γήπεδο.

Αυτοί οι δύο άνθρωποι είναι οι πρωτεργάτες και οι συνοδοιπόροι μας στις αρένες, δημιουργώντας σωστούς αθλητές, με ορθή συμπεριφορά και αγωνιστική πειθαρχία...

Κύριοι Κυρούδη και Τανταλίδη ευχαριστούμε που σας έχουμε στις τάξεις μας και ευγνωμονούμε αυτούς που σας έφεραν κοντά μας ...!!! 

Η ΔΟΥΛΕΙΑ ΚΑΝΕΙ ΤΟΥΣ ΑΝΤΡΕΣ

Μόλις αρχίζει και αχνοφέγγει αυτό που κάποιοι είχαν οραματιστεί πριν μερικά χρόνια... 

Τι κι αν κάποιοι δεν δίνουν το παρόν τους λόγω σπουδών, τι κι αν κάποιοι λάκισαν στο μακρύ και δύσκολο δρόμο, τι κι αν κάποιοι προτίμησαν τον εύκολο δρόμο, τι κι αν κάποιοι σκέφτηκαν πάνω από το μπόι τους...

Αυτοί που έχουν απομείνει έστω και μετρημένοι στα δάκτυλα του ενός χεριού μας δείχνουν...

Δείχνουν πως τα πολλά παιχνίδια, οι αμέτρητες προπονήσεις, η εμπιστοσύνη που τους έχουμε περιβάλει τόσο καιρό άξιζε..

Το μέλλον της ομάδας είναι στα χέρια σας παιδιά και σας ξορκίζουμε δουλέψτε ,δουλέψτε, γιατί η δουλεία κάνει τους άντρες...και μην αφήσετε τίποτα και κανέναν να διαβάλλει τον κόπο σας...

Παραμύθια υπάρχουν πολλά, αλλά εκεί έξω όλοι θέλουν να κερδίσουν από εσάς και η μόνη άμυνα σας είναι η ομάδα σας.Αυτή που κτίζεται κάθε μέρα μέσα στο γήπεδο. Αυτή που σας αγάπησε και που έχει μάθει πως είστε οι άντρες της. Αυτή που θα σας είναι πιστή μέχρι τέλους....!!!

ΑΧΟΥΡΙΑ ΕΧΟΥΜΕ ΔΕΙ ΠΟΛΛΑ, ΠΟΤΕ ΟΜΩΣ ΤΕΤΟΙΟ

Πραγματικά τρέλλα σε πιάνει αν δεις τις συνθήκες που αθλούνται και αγωνίζονται οι αθλητές και οι αθλήτριες στο κλειστό της Πυλαίας...είχαμε τη τύχη να το ζήσουμε και αυτό στον αγώνα του ανδρικού μας με την ομάδα της ΑΕ Πυλαίας.
Δε παινευόμαστε πως το κλειστό της Νεάπολης είναι το ιδανικό, πολλά τα προβλήματα του, αλλά μπροστά σε αυτά που είδαμε στην Πυλαία, το κλειστό μας φαντάζει Μάντισον Σκουερ Γκάρντεν το λιγότερο.
Μάθαμε πως δεν υπάρχει καθαριότητα, μάθαμε πως δεν υπάρχει φύλαξη, μάθαμε πως δεν υπάρχει φωτισμός, μάθαμε πως δεν υπάρχει συντήρηση...Ρε παιδιά το γήπεδο θα π'εσει να σας πλακώσει.
Είμαστε σίγουροι πως υπάρχει κακή ενημέρωση στον δήμαρχο, ο οποίος και είναι υπεύθυνος της λειτουργίας του γηπέδου, για τις συνθήκες που επικρατούν...αν δεν είναι έτσι, τότε δεν μπορεί κανείς να δικαιολογήσει κανέναν...

Η καθαριότητα που επικρατεί...

Η έλλειψη φύλαξης

Ο φωτισμός του γηπέδου(από τη μία υπάρχει, από την άλλη όχι)

Και τέλος το κορυφαίο όλων....ασχολίαστο....!!!

Δήμαρχε βάλε μία τάξη πριν έχουμε κάνα συμβάν πολύ σοβαρό...