Η συνεισφορά των γονέων στην αθλητική ανάπτυξη είναι βασική ιδιαίτερα στις μεγαλουπόλεις, όπου η μεταφορά των παιδιών σε προπονήσεις και αγώνες από τους γονείς είναι αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας. Εάν προσθέσουμε και την οικονομική εισφορά των γονέων τόσο στα δίδακτρα των ακαδημιών – κάτι που είναι πολύ διαδεδομένο – όσο και στην αγορά του αθλητικού εξοπλισμού των παιδιών, από παπούτσια έως κορδέλες και περικάρπια, θα καταλάβουμε τη σημαντική προσφορά των γονέων στην αθλητική ανάπτυξη του παιδιού.
Επειδή όμως υπάρχει και ένα άλλο ακόμη πιο σημαντικό επίπεδο συμβολής των γονέων στην αθλητική ανάπτυξη των παιδιών τους καλό θα ήταν οι ενδιαφερόμενοι – γονείς και κηδεμόνες – να αναλογιστούν, να προβληματιστούν και να ακολουθήσουν κατά γράμμα τις ακόλουθες οδηγίες.
* Βεβαιωθείτε ότι τα παιδιά σας γνωρίζουν ότι, είτε χάσουν είτε κερδίσουν, εσείς τα αγαπάτε.
* Να είστε εκείνο το πρόσωπο στη ζωή τους στο οποίο να μπορούν πάντοτε να προσβλέπουν για υποστήριξη.
* Προσπαθήστε να είστε απολύτως ειλικρινείς με τους εαυτούς σας σε ό,τι αφορά την αγωνιστική τους διάθεση, το αθλητικό τους πνεύμα και το επίπεδο των ικανοτήτων τους.
* Να βοηθάτε τα παιδιά σας, αλλά να μην παριστάνετε τον προπονητή οδηγώντας προς και από την προπόνηση/αγώνα ή στο σπίτι.
* Σκεφτείτε πόσο δύσκολο πρέπει να είναι γι’ αυτά συνεχώς να κατακλύζονται με συμβουλές, διεγερτικές ομιλίες και κριτική.
* Διδάξτε τα παιδιά σας να απολαμβάνουν το ρίγος και τη συγκίνηση του συναγωνισμού, να προσπαθούν, να επιδιώκουν σταθερά τη βελτίωση των ικανοτήτων τους, να αντιμετωπίζουν εμπόδια και να επανέρχονται με μεγαλύτερο ζήλο.
* Μην τους λέτε ότι η νίκη δεν έχει σημασία, γιατί έχει και το γνωρίζουν.
* Αντ’ αυτού, βοηθήστε τα να αναπτύξουν μια υγιή αγωνιστική διάθεση, μια παρόρμηση για συναγωνισμό, για σκληρή προσπάθεια, και ψυχαγωγία.
* Προσπαθήστε να μη ζείτε τη ζωή σας διά μέσου των παιδιών σας.
Στη ζωή σας έχετε χάσει όπως και έχετε κερδίσει, έχετε φοβηθεί και ίσως κάποιες φορές τα έχετε παρατήσει. Το παιδί σας είναι σίγουρα μια προέκτασή σας, αλλά μη θεωρείτε ότι νιώθουν όπως νιώθατε κι εσείς, θέλουν τα ίδια πράγματα, ή έχουν τις ίδιες διαθέσεις και την ίδια νοοτροπία. Να θυμάστε πάντα, οι καιροί αλλάζουν!
* Μην ωθείτε τα παιδιά σας προς την κατεύθυνση που δίνει σε εσάς τη μεγαλύτερη ικανοποίηση.
* Μην ανταγωνίζεστε τους προπονητές των παιδιών σας. Κάποιος προπονητής μπορεί να γίνει ένας ήρωας για τα παιδιά σας για κάποιο χρονικό διάστημα, κάποιος που δεν μπορεί να κάνει κανένα λάθος και μπορεί να δυσκολευτείτε να δεχτείτε κάτι τέτοιο. Αντιστρόφως, μην παίρνετε αυτομάτως το μέρος των παιδιών σας εναντίων των προπονητών τους. Προσπαθήστε να τα βοηθήσετε να καταλάβουν την αναγκαιότητα της πειθαρχίας, των κανόνων και των κανονισμών.
* Μην τους λέτε ψέματα για τις ικανότητές τους σαν αθλητές. Αν είστε υπερπροστατευτικοί θα διαιωνίζετε τα προβλήματα.
* Βεβαιωθείτε επίσης ότι έχουν τα απαραίτητα προσόντα για να γίνουν δάσκαλοι των παιδιών σας. Η εμπειρία σαν αθλητής – όσο επιτυχημένος και να υπήρξε – δεν είναι αρκετή για να εμπιστευτείτε τα παιδιά σας σε κάποιο παλαίμαχο. Άλλο μεγάλος αθλητής, άλλο παιδαγωγός/προπονητής.
* Οι προπονητές μπορεί να είναι άνθρωποι με μεγάλη επιρροή στα παιδιά σας και γι’ αυτό πρέπει να γνωρίζετε τις αρχές και τις αξίες κάθε προπονητή ώστε να μπορείτε να αποφασίσετε αν θέλετε να μεταλαμπαδευτούν ή όχι στα παιδιά σας.
* Θυμηθείτε ότι τα παιδιά έχουν την τάση να υπερβάλλουν. Μετριάστε τις αντιδράσεις σας, που προκαλούνται από ιστορίες που φέρνουν τα παιδιά στο σπίτι από την προπόνηση ή το παιχνίδι, ιστορίες που αναφέρουν πώς επαινεθήκαν ή πώς επικρίθηκαν. Μην επικρίνετε τις υπερβολές τους, αλλά μην αντιδράτε υπερβολικά με βάση αυτά που σας μεταφέρουν.
* Διδάξτε στα παιδιά σας τι σημαίνει κουράγιο. Κάποιοι από μας μπορούν να παλέψουν με τα κύματα, αλλά τρομάζουν να εμπλακούν σε μια διαμάχη. Κάποιοι από μας μπορούν να μάχονται χωρίς φόβο, αλλά παραλύουν στη θέα μιας μέλισσας. Όλοι φοβούνται από κάτι. Το κουράγιο δεν είναι η απουσία του φόβου. Κουράγιο είναι, αν και φοβάσαι, να μάθεις να αγωνίζεσαι.
* Κουράγιο δεν είναι η αποβολή του φόβου. Είναι η υπέρβασή του.
* Η νίκη είναι ένας σημαντικός στόχος. Η νίκη με οποιοδήποτε κόστος είναι ηλιθιότητα.
* Να θυμάστε ότι οι διαιτητές είναι απαραίτητοι. Μην αντιδράτε υπερβολικά στις αποφάσεις τους. Και αυτοί έχουν κανόνες και οδηγίες που πρέπει να ακολουθούν εκπροσωπώντας την εξουσία στον αγωνιστικό χώρο. Διδάξτε στα παιδιά σας να σέβονται την εξουσία και να αγωνίζονται σύμφωνα με τους κανονισμούς.
* Η υπερβολική έμφαση στις αποφάσεις των διαιτητών δίνει το τέλειο άλλοθι στα παιδιά ώστε να δικαιολογούν κάθε αποτυχία τους.
* Τέλος, να θυμάστε, αν τα παιδιά δεν διασκεδάζουν έχουμε χάσει το όλο νόημα του αθλητισμού.
Περιοδικό Basketball Coach Τεύχος 10 Μάιος 2003 – Ιούνιος 2004
Δρ. Νίκου Γεωργιάδη – Παιδαγωγού Αθλητικού Ψυχολόγου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου