Μονολεκτική απάντηση δε θα δώσουμε αν και πιστεύουμε πως θα ήταν εύκολο, αλλά θα αφήναμε πολλά ερωτηματικά στους ερωτούντες και δε θα θέλαμε να συνεχίσουμε μετά από αυτό το άρθρο να θέλουν και άλλες συζητήσεις επ'αυτού.
Στο παρελθόν είχαμε δύο ομάδες που τις τοποθετούμε στην κορυφή των ομάδων μας στα 30 χρόνια παρουσίας μας στο μπασκετικό στερέωμα της Θεσσαλονίκης. Η ομάδα του Ανδρέα Κατσανού που κατάφερε να πάρει τρεις κατηγορίες σε τρεις χρονιές, από τη Δ' τοπική στη Β΄.Και η ομάδα που έπαιξε την πρώτη χρονιά στη Γ΄εθνική στο τέλος της δεκαετίας του ΄90 υπό του κόουτς Στέφανου Πέρκου.
Κάθε μία από τις παραπάνω ομάδες είχε τα χαρακτηριστηκά που τις έδωσαν οι προπονητές καθώς και τις ατομικές και πνευματικές δυνατότητες και των αθλητών που τις έκαναν μοναδικές για την ιστορία μας. Θα αναφέρουμε αθλητές όπως ο Ευτύχης Αγαθονίκος, ο Σταύρος Δαλκίδης ,ο Θόδωρος Μποζίκης και ο Λευτέρης Κατσάκογλου από την πρώτη ομάδα και τους Νίκο Σαριδάκη, Σάββα Τσούμπα, Στάθη Νεραντζάκη από τη δεύτερη και χωρίς να θέλουμε να ρίξουμε όλα τα υπόλοιπα παιδιά που είχαν τη δική τους συμμετοχή, όχι μόνο στο μπάσκετ της Νεάπολης, αλλά και της Θεσσαλονίκης.
Ποια όμως ήταν τα κοινά χαρακτηριστικά των δύο αυτών ομάδων που δίνουν το προβάδισμα στο να τις αναφέρουμε ώς τις καλύτερες που είχαμε ποτέ στο ΠΚ...???
Αριθμούμε:
1.Αφτιά και μάτια ανοικτά, έπαιρναν την προπόνηση σαν τροφή οι αθλητές.
2.Ο στόχος ήταν ορατός και κοινός για όλους.
3.Ο προπονητής ήταν η μοναδική φωνή της ομάδας.
4.Στις προπονήσεις γινόταν μακελειό.
5.Κάθε αγώνας ήταν και γιορτή, που όμως το φαγοπότι το αποτελούσαν οι αντίπαλοι αθλητές.
6.Εκτός από παρέα και φίλοι ήταν και κάτι παραπάνω, ήταν οικογένεια όχι μόνο στα λόγια.
7.Στην ήττα ήταν όλοι μαζί.
8.Δεν έδειξαν καμία αδιαφορία και σε κανέναν αγώνα.
9.Το ματώνω για την φανέλα ήταν το σημείο αναφοράς όλων.
10.Δεν υπήρχε πρόβλημα που δε λύνονταν άμεσα, πολλές φορές και οικογενειακό.
11.Είχαν αθλητική συμπεριφορά όχι μόνο εντός αλλά και εκτός γηπέδου.
12.Η αθλητική ζωή ήταν απαιτούμενο.
13.Κρατούσαν την άποψη τους για τον εαυτό τους και την έλεγαν μόνο όταν τους το ζητούσαν.
14.Η καθημερινή δουλεία ήταν στην ημερησία διάταξη.
15.Εφάρμοζαν τις εντολές των προπονητών οι αθλητές, εντός και εκτός γηπέδων.
16.Ο αγώνας ήταν ιεροτελεστία, ιερός.
17.Η προπόνηση ήταν σαν αγώνας.
18.Οι προπονητές είχαν την στήριξη της διοίκησης και η διοίκηση είχε άψογη συνεργασία με τους προπονητές.
19.Η εξωγηπεδική ζωή συμβάδιζε με την αγωνιστική.
20.Το κοινό DNA όλων των συντελεστών βοήθησε στο σύνολο την ομάδα.
Θα μπορούσαμε να αναφέρουμε και άλλα αλλά θέλουμε να πάμε στο επόμενο στάδιο της ερώτησης.
Αν μπορεί να συγκριθεί η τωρινή ομάδα της Νεάπολης με τις ομάδες αυτές που θεωρούμε τις καλύτερες των 30 χρόνων μας...Όπως καταλαβαίνεται δεν είναι μόνο αγωνιστικά τα κριτήρια, Μια ομάδα για να αφήσει το στίγμα της πρέπει να είναι το παράδειγμα. Θεωρούμε πως στο μέλλον θα έχουμε αξιολογήσει όλες τις παραμέτρους τις σημερινής μας ομάδας και θα μπορούμε να πούμε ξεκάθαρα αν μπορούμε να την εντάξουμε στις κορυφαίες που είχαμε.Αυτή τη στιγμή όμως δε μπορούμε να το γράψουμε αυτό. Και ας μη ξεχνάμε πως και άλλες ομάδες στο παρελθόν του συλλόγου έχουν παίξει σε υψηλό επίπεδο και δεν τις αναφέρουμε καθόλου...
ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΜΑΣ ΔΕΙΧΝΕΙ, ΣΤΟ ΧΕΡΙ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΜΕΙΝΟΥΝ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ...!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου