Μία από τις ιστορίες του φετινού καλοκαιριού, αν και στην αρχή του ακόμη είναι και εκείνου του προπονητή που τον περίμενε η ομάδα του ένα χρόνο να γυρίσει από υποχρεωτική άδεια που είχε ζητήσει, όταν είχε αφήσει στη μέση μία εργασία που είχε αναλάβει, όταν από την αφάνεια του δόθηκε πόστο και ρόλος, όταν του έδειξε η ομάδα δρόμους ...και μόλις γύρισε και ήταν να αναλάβει ρόλους πολλούς και σημαντικούς έκανε ένα βήμα πίσω ώστε να ασχοληθεί με παράλληλο επάγγελμα , άσχετο με το προπονητική ...η ομάδα του τιμώντας τον,βλέποντας πως πρέπει να τον στηρίξει αφού τον υπολόγιζε για τα επόμενα χρόνια δεν τον ξέχασε, αλλά μόνο του έκοψε κάποιους ρόλους, ώστε να μπορέσει να αντεπεξέλθει στις νέες απαιτήσεις της ζωής του...έδωσαν τα χέρια, συμφώνησαν, ξεκίνησε τις υποχρεώσεις που ανέλαβε...και ως του θαύματος, κάποιος, κάπου και μετά , του πρόσφερε κάτι ικανό να τον κάνει να ξεχάσει την προσμονή των ανθρώπων της ομάδας για ένα χρόνο που του κρατούσαν θέση...ξέχασε τις υποχρεώσεις που ο ίδιος συμφώνησε να αναλάβει...ξέχασε τα χέρια που αντάλλαξε...ξέχασε τις προσωπικές επαφές που μέχρι τότε είχε...
Με ένα τηλεφώνημα έβαλε τέλος στην ιστορία, χωρίς να λογαριάσει το παρελθόν, αλλά πολύ περισσότερο χωρίς να λάβει υπόψιν το μέλλον...
Η παραπάνω είναι απλά μία μυθοπλασία...στο μυαλό ενός Φώσκολου...και σίγουρα δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα...
ή μήπως όχι...???
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου